ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΣΑ ΠΟΝΤΙΑΚΑ

Ἔτον ἀποβραδὺς ἐκείν΄ τὴν ἡμέραν τῆ Κερεκῆς καὶ τὰ πόρτας ἔτανε σπαλιμένα ἄκεῖ π΄ ἔταν οἱ μαθηταὶ μαζεμὲν, γιατὶ ἐφογοῦνταν τ΄ Ἰουδαίοις· ἔρθεν ὁ Ἰησοῦς κ΄ ἐστάθεν σὴ μὲσ΄ ἀπὲς καὶ λέει ἀτς: «Εἰρήνη μετ΄ ἐσᾶς». Καὶ ὅταν εἶπεν ἀτὸ, ἔδειξεν ἀτς τὰ χ(σσ)έρε ΄τ καὶ τὴν πλευρὰν ἀτ. Ἐχάραν ἀτότε οἱ μαθηταὶ π΄εἴδανε τὸν Κύριον.

Ξὰν εἶπεν ἀτς ὁ Ἰησοῦς: «Εἰρήνη μετ΄ἐσᾶς». Ὅπως ἔστειλέ με ὁ Πατέρα μ΄, ἀραέτς, ἐγὼ πα στέλλω έσᾶς. καὶ ὅταν εἶπεν ἀτὸ, ἐφύσησεν καὶ λέει ἀτς: «ἐπάρετε Πνεῦμα Ἅγιον».ἄν σ΄ὁρισμέντς ἀνθρὼπς συγχωρᾶτε τ΄ ἁμαρτίας, ΄α χάντανε ἀπ΄ ἀτίντς, ἄν ὀξὰν σ΄ ἄλτς ΄κι συγχωρεῖτε, νὰ εἶναι ἀσυγχώρητοι.

Ὁ Θωμᾶς, π΄ ἔτον εἷς ἀσὶ δώδεκα, π΄ ἔλεγαν ἀτὸν Δίδυμον, ΄κ ἔτον μετ΄ἐκείν΄ τς, σίτε ἔρθεν ὁ Ἰησοῦς. ἔλεγαν ἀτὸν οἱ ἄλλ΄οἱ μαθητᾶδες: «εἴδαμ΄ ἀτονε τὸν Κύρ΄ν ἐμουν. Ἀτὸς, ὅμως, εἶπεν ἀτς: «ἐὰν ΄κ ἐλέπω σὰ χ(σσ)έρε τ΄ τὸ σημὰδ΄ ἀσ΄α καρφία, ἀκόμα ΄κι βάλω τὸ δάκτυλον σὰ τρεπία ἀσ΄ α καρφία καὶ ΄κι βάλω τὸ χ(σσ)έρι μ΄ σὴν πλευράν ἀτ,΄κι πιστεύω.